OI! 40 Years Untamed

Od wydania „Oi – The Album” minęło już czterdzieści lat. Cztery dekady śmiechu, sprzeciwu i buntu klasy robotniczej.
Aby uczcić swoją rubinową rocznicę, Garry Bushell – który stworzył tę pierwszą kompilację Oi! w 1980 roku, połączył siły z Pirates Press Records, aby zaprezentować ten wspaniały nowy album: "Oi! 40 Years Untamed". Ta robiąca wrażenie kolekcja zawiera ekskluzywne, niesłyszane utwory pionierów Oi! oraz oryginalne utwory młodszych, wschodzących zespołów z całego świata.

Oi! był formą surowego punka z klasy robotniczej, który rozwinął się w Anglii jako reakcja na rozmycie oryginalnej etyki i energii punka. Socjalistyczny poeta Garry Johnson mówi: „Oi! nie chodziło o modę, fryzury czy podejrzaną politykę. Oi! był rzeczywistością punkowej mitologii. Były to odgłosy zaułków, nieokiełznanej młodzieży, chuliganów, kształtujących swoją przyszłość w systemie, w którym wszystko było przeciwko nim”.

Były dziennikarz prasy rockowej, Bushell, mówi: „Widziałem Oi! jako spełnienie tekstów Springsteena –„ głodni i ścigani eksplodują w zespołach rock'n'rollowych '. To było świeże i ekscytujące. Dlatego złożyłem pierwszą składankę.

Media głównego nurtu nigdy nie zrozumiały Oi!. Jak mogli? Zespoły i fani Oi! pochodzili z miejsc, do których dziennikarze nie chcieli chodzić. Już w 1977 roku uliczni punks rozczarowali się oszukanymi butikami przy Kings Road i faktem, że wielu punkowych bohaterów żyło w kłamstwie. The Cockney Rejects i Angelic Upstarts były początkiem czegoś nowego, surowego i autentycznego. Bushell nazwał to „Oi!”.

Ten nowy punk przenikał w zaułkach, na boiskach piłkarskich i placach budowy, w klasach, pubach, salonach tatuażu i aresztach policji. Jego piosenki dotyczyły praw robotników, chuligaństwa piłkarskiego, ucisku policji i bezrobocia z dodatkowym zamówieniem piwa i sardynek.

Zespoły Oi! nie nienawidziły takich zespołów jak The Clash czy Generation X. Ale mieli autentyczność, o której pionierzy punka mogli tylko pomarzyć. W konsekwencji brzmienie Oi! było mocniejsze, refreny mocniejsze, a gniew bardziej realny.

Oi! był z ulic i dla ulic… dlatego dotarł na cały świat, inspirując sceny wszędzie od Europy po Indonezję, przez Australię, Japonię, Rosję, Kanadę, Szwajcarię i USA.

Jego przesłanie pozostaje takie samo: zjednoczone dzieciaki nigdy nie zostaną pokonane.