Farben Lehre (2 CD)

Farben Lehre znają wszyscy, choć niekoniecznie z własnej woli. Zespół jest na scenie, i to nie tej undergroundowej tylko jak najbardziej oficjalnej, na tyle długo, że sporo ich piosenek jest kojarzonych nawet przez osoby, które specjalnie kariery grupy nie śledzą. Utwory te często gęsto z punkiem mają związek wątpliwy i pasują raczej do worka z napisem „alternatywne granie”. Z drugiej strony grupa ma dziwną właściwość pojawiania się jako support na koncertach gwiazd punk-rocka typu Exploited czy Toten Hosen, więc sama chyba pragnęłaby ten kontakt podtrzymywać. Najnowsze kompilacyjne wydawnictwo adresowane jest do tych, którzy chcieliby mieć jakieś nagrania zespołu, ale niekoniecznie w wymiarze pełnej dyskografii. Pierwszy dysk przynosi wybór największych przebojów pochodzących ze wszystkich płyt, od debiutanckiego albumu „Bez pokory” (91) aż po najnowszy „Farbenheit”. Są więc „Helikoptery”, „Atomowe zabawki”, Terrorystan”, „Nierealne ogniska”, „Muzyka i zdrada”, „Judasz” i jeszcze wiele innych. Wojtek Wojda pisze niezłe, dość charakterystyczne teksty, a zespół wypracował sobie łatwo rozpoznawalny styl, który jednym podoba się mniej, a innym bardziej, i w którym nietrudno doszukać się analogii z „harcerskim rockiem” końca lat 80-tych. Drugi krążek to z kolei grane na przestrzeni lat przez zespół cowery. Ich wybór skłania do refleksji, że członkowie FL mają dobry gust i mimo, że ich wersje poziomu oryginałów najczęściej nie sięgają to słucha się tych nagrań z radością w sercu i uśmiechem na gębie. Elektricni Orgazam, Toy Dolls, Sex Pistols, The Clash, Ramones, Bob Marley, a z polskiego podwórka Kryzys, Cela nr 3, Dezerter, Kobranocka (w kawałku Toten Hosen) czy też Kult ( w kawałku UK Subs). Najfajniejszym numerem jest tu „Anarchy in the UK” Pistolsów, bo wokalista imituje w nim bardzo wiernie manierę Johnny’ego Rottena. Reszty numerów też bardzo sympatyczna i tylko szkoda, że pominięto w tym zestawie „Gazety mówią” Tzn. Xenny, który to kawałek zespół wykonywał na płycie „Zdrada” wspólnie z jego autorem Zygzakiem. Mankamentem jest brak jakichkolwiek informacji o zamieszczonych utworach, bo mam np. dziwne wrażenie, że cowery nie są pozbierane z różnych wydawnictw i stanowią efekt jednej sesji nagraniowej, ale potwierdzenia tego na płycie nie znajduję. (Andrzej Kuspiel)