Czy jest tu fajnie ...?

Olsztyńskich Kuśka Brothers doskonale pamiętam z okazji jakiegoś wcześniejszego wydawnictwa. Pamiętam jako kapelę bardzo solidną sprawnie poruszającą się po punk rockowej stylistyce ale nie stroniąca od bardziej rockowych wpływów… Nie wiem czy pamięć mnie zawodzi czy zespół przeszedł tak dużą metamorfozę ale jedno jest pewne… Nowa płyta zabija. Zabija melodyjnością, świetnym brzmieniem, fajnymi tekstami, w których odnaleźć można sporo interesujących obserwacji podanych niekiedy z przymrużeniem oka niezbędnym do zachowania dystansu i dobrego samopoczucia. Ten dobry nastrój potęguje fakt, że Kuśka Brothers w zdecydowanie przeważającej części płyty brzmią jak rasowa kapela punk 77 i jednym rzutem na taśmę powinni podbić serca fanów takiej estetyki. Czasem jest w ich muzyce więcej popu, sporadycznie nieco niby-jamajki ale najczęściej mamy do czynienia z szybkimi, rock’n’rollowymi, i po prostu punkowymi, kawałkami. Zarówno sposób śpiewania jak i brzmienie głosu wokalisty w połączeniu ze wspomnianą estetyka często przypomina mi grupę Bang Bang do tego stopnia, że kilka razy sprawdzałem skład i osoby uczestniczące w nagraniu płyty.
Łykam album w całości i z pewnością często będę do niego wracał bo ciężko się uwolnić od kawałków w stylu „Chłodnym świtem”, „Zostań”, „Piłka mnie strzela”, „Wspomnienia”, „Klawy chłopiec” czy „Wszyscy jesteśmy”… a to już połowa płyty… Lekko omijam numer „Calypso”, w którym jak dla mnie kapela pojechała zbyt lajtowo i nazbyt…. „eklektycznie”. Moja estetyka nie łyka takiego miksu niby-reggae w stylu „bananowy song” z harcersko-rockowym refrenem, nawet jeśli potraktuję to jako kawałek na rozluźnienie bo w zupełności i perfekcyjnie rozluźnia mnie cała reszta płyty. Nawet biorąc pod uwagę to małe ku-ku polecam wszystkim „Czy jest tu fajnie?” bo…  jest zajebiście fajnie… (Dzidek)