P.D.S.

Największą szansę na zdobycie popularności kapela ta miałaby chyba na terenie byłej NRD, gdzie jej imienniczka Partia Demokratycznego Socjalizmu (ex-komuniści) radzi sobie coraz lepiej w przedwyborczych sondażach, chociaż patrząc z drugiej strony to granie punk rocka wywodzące się w prostej linii od Ramones nie ma akurat na tym terenie specjalnych tradycji. Z tymi Ramonesami to też nie do końca prawda, bo chociaż numerów utrzymanych w stylu nowojorskiej załogi z dzielnic Queens na płycie nie brakuje to jest tu też kilka kwiatków z innych działek. Trochę klimatów punk 77, mocno „dezerterowaty” w formie i treści kawałek „Biją” i ogólnie sporo odniesień do polskiego punk rocka z przed 20 lat. Do tego wszystkiego niezłe teksty, takie jak „Jan Kowalski”, „Pajacyk” czy wspomniane już wcześniej „Biją” i dynamiczny cover „Wojen gwiezdnych” Kryzysu nagrany z myślą o drugiej części „Tribute to...”, która najprawdopodobniej nigdy się nie ukaże. Takiego nieprzekombinowanego podejścia do punk rocka nigdy za wiele i dobrze się stało, że działalność chłopaków z Legionowa została udokumentowana na płycie, bo po 10 latach grania należało im się. (Andrzej Kuspiel)